Langs de oevers van de Hollandse IJssel ligt een onder architectuur gebouwde woning. De tuin moest een vanzelfsprekende overgang naar het omliggend landschap gaan vormen. Grote groepen met langbloeiende vaste planten en siergrassen zorgen voor de gewenste verbinding, het omliggende weidse landschap lijkt er als vanzelf bij te horen. Wintergroene heesters zijn aangeplant op meer privacygevoelige plekken en maken de tuin extra sfeervol. De verschillende terrassen hebben een intieme sfeer hebben gekregen door gebruik te maken van hoogteverschillen. Ze zijn omlijst door rijk ingeplante en kleurrijke borders.